Salı, Ocak 05, 2010

şimdi şimdi anlıyorum...


söylediği hiçbir kelimeyi hazmedememiş olsam da alışmıştım duyduklarıma.susmuş kenara çekilmiştim. ufacık bir değişiklik bu kadar mı alt üst eder hayatı? o saçma sapan mutfak sandalyesi ne vardı her zamanki yerinde dursaydı. ne vardı, keşke fark etmeseydim.bu akşam anladım hiç değer etmediğimi gözünde. benim mutfak sandalyemi katlayıp kaldırmışsın bir köşeye. bu yolda artık ayrı gayrı yürüyoruz bundan böyle, peki! kaybettiklerimize üzülüyorum ama buna da alışır bunun da üstesinden gelirim. kolay değil senin de yokluğuna alışmak ama hayatımda o kadar eksik insan var ki öğrendim ben çoktan bölük pörçük yaşamayı.aklın kalmasın kızın büyüdü senin yokluğuna da alışır...

8 yorum:

  1. yeni bir masa al ve iki sandalye aç,ben oturayım seninle aynı masaya?bir ömür boyu?katlanmasın iki sandalyeden biri hiç bi zaman! hı?

    YanıtlaSil
  2. hayatımı seninle paylaşmaktan daha güzel bişey olamaz. lakin onun eksikliği dolmayacak asla diğerleri gibi boş kalacak hep...asıl sen eksiklerimle, benimle o masada oturur musun ömür boyu?

    YanıtlaSil
  3. ???? lerinize açıklama getiremediğim için üzgünüm. "merak etmeyin iyiyim" demek gelmiyor içimden ama merak etmeyin. hayatımdan önemli biri daha eksildi. dediğim gibi geçer, iyiyim ben.

    YanıtlaSil
  4. masada değil de sandalyede otururum.masaya nimet koyuluyo.otururum tabi =))

    YanıtlaSil
  5. nimet deme kızar birisi dikkat et:D ahahah sana demedi valla sinirlenme:) tamam sandalyelere oturalım...

    YanıtlaSil
  6. bizim bi "cuma"larımız vardır bilirsin pek güzel olurlar o cumaların birinde büssürü büssürü sandalyen masan olcak. sonra sen konuşcaksın biz dinliycez.

    YanıtlaSil

dile gel