Pazartesi, Ekim 05, 2009

kış bana uzak daha

sonunda gecenin karanlığı çökmeye başlamıştı ki tam benim güneşim doğdu.yeter artık derken hoop mutluluk geliverdi:)))tepeden düşmedi tabi uğraşmam gerekti biraz ama değdi. mutluyum uzun zamandır ilk defa huzurluyum:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

dile gel