iyi ki çocuğum yok

alışveriş merkezine gittim bugün yine bir gafletle her yer velet. nefret ediyorum küçük çocuklardan. annesine babasına bir lokma yemek yemeyi zıkkım eden çocuklardan nefret ediyorum. her yerde ağlayan bağıran ne istediğini bilmeyen bir sürü çocuk vardı. gördükçe mutsuz halimden çıkmaya halime şükretmeye başladım. her şey olabilirdi ama neyse ki ağlayıp bağırıp çağıran bir çocuğum yoktu. ilerde bir gün anne olmayı elbette istiyorum ama benim çocuğum böyle olmayacak. olursa da evlat deyip sineme çekerim ne yapayım.